آزمون تورینگ

آزمون تورینگ یا Turing test، با نام اصلی بازی تقلید، که توسط آلن تورینگ  در سال ۱۹۵۰ معرفی شد، درباره‌ی توانایی یک ماشین برای ارائه رفتارهای هوشمندانه غیرقابل تمایز از رفتارهای یک انسان است. این آزمون نقطعه عطفی در تاریخچه‌ی هوش مصنوعی و پیدایش هوش‌مصنوعی به حساب می‌آید.

تورینگ پیشنهاد کرد که یک ارزیاب انسانی گفتگوی زبان طبیعی بین یک انسان و یک ماشین که قصد تولید پاسخ‌های شبه انسانی دارد، را قضاوت نماید. ارزیاب فقط از این موضوع اطلاع دارد که یکی از این دو نفر حاضر در گفتگوی متنی یک ماشین است. همان‌طور که اشاره شد، این گفتگو فقط متنی است، از این رو نتایج به توانایی ماشین برای ارائه کلمات به صورت گفتار وابسته نیست. در اینجا اگر ارزیاب فرق بین ماشین از انسان را تشخیص ندهد، گفته می‌شود که ماشین آزمایش را پشت سر گذاشته‌است (پاس کرده‌است). این آزمایش مستقل از صحت پاسخ‌ها بوده و فقط به شباهت منطق پاسخ‌ها به یک انسان واقعی وابسته است.

در تصویر بالا، فرد B و کامپیوتر A با فرد C چت می‌کنند، و C با پرسیدن سوال و مشاهده پاسخ‌ها باید تشخیص دهد کدام ماشین و کدام انسان است. این تست در واقع برای سنجش میزان هوشمندی رایانه طراحی شده است، چیزی که بعدا توسط جان مک‌کارتی هوش مصنوعی نامیده شد، توانی رایانه برای انجام اموری که انسان می‌تواند انجام دهد.